En zo gaat het iedere week maar weer door. Zo zit je midden in een vlucht, zo ben je aan het inkorven, zo zit je in de voorbereiding naar de volgende vlucht en zo zit diezelfde voorbereiding er al bijna weer op. De week al weer voor de helft om en dat betekent dat er al weer gedacht wordt aan de wekelijkse inkorving.
Vrijdagavond gaan de heren en dames hetzelfde ritje maken naar Quievrain. Helaas dit keer geen kopwind maar een voorspelde zuiden wind. Beetje variatie is niet zo erg maar onze voorkeur heeft het zeker niet. Gelukkig is dit een onderdeel in onze sport die we niet zelf kunnen beïnvloeden. Dat moest ook maar mooi zo blijven trouwens.
De training van de heren en dames kunnen we weer goed noemen. Er zit veel lol op en ook voldoende snelheid. Trekken wel regelmatig weg dus dat lijkt wel goed. Opvallend is de eetlust. Enerzijds altijd goed dat er gegeten wordt maar het is wel een beetje extreem en dat zien we niet echt graag.
Goed eten tot en met de laatste dag van inkorving is altijd goed maar net doen of ze niet zat kunnen zou niet moeten. Aan de hoeveelheid en de samenstelling van het voer ligt het in ieder geval niet. Wellicht ligt het wel aan de enorme weersschommelingen die we kennen. De temperatuur schiet ook van het ene uiterste in het andere uiterste.
De jonge duiven zullen komend weekend nog geënt worden tegen pokken en dan mogen ze zo langzamerhand richting het echte vliegwerk. We hebben nog geen haast maar proberen stapsgewijs naar het gewenste gedrag toe te werken. Over enkele weken starten we met een paar trainingsvluchtjes.