Ik heb er nog nooit iets over geschreven maar ook hier wordt al meerdere jaren invulling aan gegeven. Sinds een jaar of drie mogen we ons mentor noemen van een herintredende duivenliefhebber uit het West Friese.
En ook al is de afstand toch best wel een klein beetje een obstakel het gaat tot nog toe best goed en dan is het altijd fijn om anderen verder te helpen.
Zeker als er dan zo zoetjes aan ook wat fraaie resultaten geboekt worden. Maar o wat is het soms ook lastig en wat zou je graag direct in de auto willen springen om zelf eens de situatie in ogenschouw te kunnen nemen.
Nu gaat alles via de telefoon. Vrijwel dagelijks contact en indien nodig nog vaker. Nu hebben we wel een liefhebber die van wanten weet en zeker weet wat hij wil. Helaas kent hij ook zeker beperkingen. Beperkingen in de zin van huisvesting, geen ruimte voor ook maar enige uitbreiding. Geen mogelijkheid om ook maar een vijftal kweekkoppeltjes te kunnen houden enz. enz.
Maar neemt niet weg dat het langzaam aan de goede kant op gaat. Nog steeds ook wel met vallen en opstaan maar laten we eerlijk zijn......dat gaat bij ons na 40 jaren duivenpraktijk ervaring ook al niet anders.
Laten we hopen dat we dit jaar weer een treetje hoger komen.
Doen! ook U! we moeten leden houden en nieuwe er bij krijgen. Dat kan alleen met hulp van anderen.