Prachtig voorjaarsweer, eindelijk zon en een aangename temperatuur. Een mooie gelegenheid om de jonge duiven voor het eerst de vrijheid te geven.
Vrijwel de hele koppel is buiten geweest en heeft de eerste kleine stukjes gevlogen van het grote hok naar het nieuwe hok en terug. Het begin is er zullen we maar zeggen en wat wel aangenaam was, ze luisterden zowaar al goed want na een paar keer fluiten liep de hele meute redelijk snel naar binnen.
Dit wordt trouwens mede veroorzaakt doordat ze niet meer op het hok om kunnen dralen. De nok van het hok is toegangkelijk maar de rest van de pannen is dusdanig glad dat ze niet zitten kunnen blijven. Dus op de nok van hok of op de klep.
Kortom de kop is er af, morgen hok 2 en zo zal dit spel zich de komende weken herhalen. Komend weekend zullen er nog rond de 40 jongen gespeend worden en is de koppel nagenoeg compleet.
We proberen ze overigens zoveel mogelijk weken de volledige vrijheid te geven gedurende de hele dag. Het is een systeem dat we al vele jaren toepassen en wel eens kon bijdragen aan het feit dat we gemiddeld genomen weinig verliezen lijden. Daar komt bij dat ze gewent raken aan alle omstandigheden bij huis. Een kat die door het land loopt, een spelend kind, lawaai bij de hokken, een straaljager die door de lucht knalt, een roofvogel die (hopelijk) overvliegt enz. enz. Het zijn allemaal omstandigheden waar ze later ook te maken mee krijgen.