Een fascinerend gezicht is het altijd. Onze koppel duiven die hard trainend een keer overschakelen als ze over de maisvelden stuiven. Rakelings scheren ze over de maistoppen heen. Met aanzienlijke snelheid en halverwege ook nog eens overschakelen om vervolgens met een rotgang omhoog te schieten omdat er een bos wal opdoemt. Bijzonder om te zien is dat telkens weer. Een schouwspel dat zich ook alleen maar voordoet in de september maand als het mais hoog staat en de oude duiven op nest zitten.
Komende zaterdag is het al weer de laatste vlucht. Had voor mij nog niet gehoeven maar voor de duiven is het denk wel tijd dat er een punt achter gezet wordt dit jaar. We zullen de taartjongen een weekje rust gunnen. Ze hebben al het nodige moeten doorstaan en om er dan ook nog eens een Pommeroeul aan toe te voegen is toch wel wat veel van het goede.
Wat overblijft zijn de nestduiven. Zowel doffers als duivinnen zullen ingekorfd worden. Hoeveel is nog niet geheel duidelijk maar dat zal ergens tussen de 30 en 40 stuks zijn is de verwachting.
Het enige wat nog niet zo gunstig lijkt is het weer. Het wordt weer serieus rekening houden met een vlucht op de zondag denk ik.