Verenbende
Wat is het toch een bende in de hokken momenteel, veren veren en nog eens veren. De rui is nu toch wel in volle hevigheid losgebarsten. Dat moet natuurlijk ook want zoveel tijd hebben ze niet eens om van verenkleed te verwisselen, dit allemaal veroorzaakt door het bijlichten van de duiven. Maar goed tot nog toe komt het ieder jaar goed dus daar maar geen zorgen over maken.
Zoals al eerder aangegeven is de selectie achter de rug en zit alles mooi op tal. Of moet ik toch iets preciezer zijn er zit eigenlijk nog een jonge duivin te veel. Heb hier een extra aan de reserves toegevoegd omdat ik bij de oude duivinnen een tweetal duivinnen heb zitten waarvan het mij niet zal verbazen als die begin volgend jaar bij het loslaten van de duiven vleugelproblemen gaan krijgen. Heb het dit jaar tijdens de natour al enigszins gemerkt denk ik dus dat is de reden dat er een extra duivin is aangehouden.
Kuren
Als we met zijn allen een beetje liefhebber zijn dan hebben we ook vast met zijn allen de meer dan interessante podcast gezien welke is opgenomen door Falco Ebben waarbij hij in gesprek is met dierenarts Henk de Weerd. Lang verhaal kort ook De Weerd is geen voorstander van enten en dat met dezelfde reden waarom Dolf en mijn persoontje ook al jaren niet meer enten. Podcast nog niet gezien? Direct doen zou ik zeggen!
Hier gisteren gestart met een veertien daagse kuur tegen paratyphus. Afgelopen maanden enkele mestmonsters op de kweek laten zetten bij verschillende labaratoriums. Beide stalen gaven geen aanwijzing voor Salmonella. Zekerheid heb je er niet volledig mee overigens maar er zijn verder ook geen aanwijzingen dat er iets mis zou zijn met mijn duiven.
Daarom, na uitvoerig beraad met Nanne Wolff, dit jaar gekozen om te kuren met Trimetroprimsulfa. Afwisseling van de te gebruiken produkten doe ik dus wel met regelmaat. Meestal kuur ik twee jaar met hetzelfde om vervolgens weer te gaan switchen. Overigens ook volgend jaar maart zal ik nogmaals kuren tegen parathyphus. Dan niet langer dan een week overigens. Tot slot wil ik er beslist aan toe voegen dat ik zeker niet de wijsheid in pacht heb m.b.t. de hele materie rondom het parathyphus gebeuren. Laten we hopen dat we het buiten de deur kunnen houden.
Najaarsklassiekers (taartvluchten)
Doe je niet meer mee aan de taartvluchten werd mij nog gevraagd via de mail. Blijkbaar iemand die nog wel een goed geheugen heeft want het is inmiddels al weer heel wat jaar geleden dat we (Comb. Van der Stouwe-Douna) mee hebben gedaan aan de taartvluchten. We hadden destijds ieder jaar wel een kleine 30 jongen lopen welke niet werden verduisterd en uitsluitend werden gespeeld op de natour en de taartvluchten. Na de taartvluchten werden de meesten er van verkocht omdat de verliezen met de jonge duiven op het reguliere programma hier altijd nog zijn meegevallen. Voor de aanvulling waren ze dus eigenlijk helemaal niet nodig.
Overigens de duivin van het Superkoppel van Gerard Heinhuis uit Steenwijk is zo'n taartjong welke Gerard hier kocht. En dat bleek een begenadigd kweekster te zijn met heel wat nakomelingen die de teletekstpagina's wisten te behalen. Ik durf bijna wel te stellen dat deze duivin samen met haar partner Gerard op de kaart hebben gezet binnen ons duivenlandje.
De laatste keer dat ik met taartvluchten heb meegedaan was nog op het moment dat de combinatie ontbonden werd en ik op eigen naam verder ben gegaan. Miss Pipa en Dizy zijn er nog een paar voorbeelden van welke zijn grootgebracht met uitsluitend natour en taartvluchten. Beiden geen minkukels!
Daarna dus nooit meer meegedaan aan taartvluchten. En ik heb er ook wel een reden/visie voor om het niet te doen. De praktijk leert inmiddels dat er ook met taartvluchten regelmatig hele "taaie" vluchten tussen zitten en er ook zeker wel verliezen worden geleden helaas. In de beginjaren konden we nog heel vaak zeggen dat de verliezen bijna nul waren bij wijze van spreken. Dat is inmiddels verleden tijd.
Maar het belangrijkste waarom ik in geginsel niet met taartvluchten mee doe is de reden dat ik denk dat ze de verkeerde dingen aanleren. Ik heb snelheidsduiven en die moeten zo rap als mogelijk de kortste weg naar huis kiezen. De praktijk leert dat ze nogal eens moeten zoeken. Wat ze leren in mijn optiek is om thuis te geraken maar wat ze er niet mee leren is om de kortste weg te pakken.
Geef mij maar de taartvluchten hoor ik sommige marathonspelers nog wel eens roepen. Ze moeten het helemaal alleen doen en veel zoeken. Leren ze veel meer van! Het is een gedachte die ik dus helemaal niet deel.
Wat ik tegenwoordig nogal eens zie op de marathonvluchten is dat er een duif een uur of twee uur los vliegt van nummer twee. En dat op een vlucht met relatief weinig duiven ook nog eens. Mijn idee daarbij is dat het aangeleerd gedrag is. Vele marathonduiven weten niet zo snel als mogelijk de weg terug naar huis te vinden. Voeg er direct wel aan toe dat ze wel thuiskomen want dat hebben ze wel geleerd per slot van rekening, we roepen dan ook die overnachters verliezen praktisch nooit duiven. Klopt helemaal hoor!
Tot slot, en dat valt mij dan weer op, vader en zoon Jellema uit Steggerda respectievelijk Nijverdal marathonspelers pur sang en toch zeker behorende bij de top van Nederland spelen hun jonge duiven gewoon op het jonge duivenprogramma. Als ik één van hun komende winter tijdens een beurs of kampioenenhuldiging tegen het lijf loop zal ik Jelle of Ultsje eens vragen wat de filosofie daarachter is. Maar goed ik ben maar een simpele snelheidsspeler en weet dus zeker niet alle in en outs van en over het marathonspel. Nogmaals het is maar een gedachte spinsel van mijzelf. Ik heb al drukte zat met mijn paar "snelle" duiven!