Bierges
Komende vrijdag is het inkorven voor de vitessevlucht vanaf het Belgische Bierges met voor mijn duiven een afstand van 277 kilometer. Na drie midfondvluchten dus weer vitesse. Op zich normaal en helemaal niets mis mee maar waarom we in godsnaam gekozen hebben voor Bierges? Ja westelijker dan gepland en wie daar de boosdoeners van zijn weten we inmiddels wel maar ik bedoel eigenlijk hoe hebben we het kunnen laten gebeuren om de eerste (super) vitesse vlucht op 277 kilometer te zetten.
Ik kreeg van een lid al de vraag waar gaan ze naar toe en wat is de afstand? De man had graag willen instappen met zijn duiven omdat hij om diverse reden vroegtijdig moest afhaken eind april. Kijk en toen ik de afstand aan hem doorgaf was het even stil aan de andere kant van de telefoon. In dat geval laat ik ze maar mooi zitten was de slotconclusie. En ik moet eerlijk zijn ik kan mij er iets bij voorstellen.
Een vlucht vanaf 150 tot 175 kilometer was vele malen beter geweest. Ook voor de duiven die vanwege "pijntjes" al een tijdje stilstaan weer op te laten starten. Oftewel wederom zitten slapen op de ledenvergadering van onze afdeling. Kan er wel een beetje pissig om worden eigenlijk. Maar het is niet anders.
Dagfond
Het moet toch inmiddels wel bekend zijn dat ik geen dagfond speel. Toch nog wel een paar vragen in die richting. Zo van hoeveel korf je donderdag in Henk of doe je dit jaar ook mee aan de dagfond? Het antwoord was en blijft nee ik korf niet in voor de dagfond. Heb ik nog steeds geen zin in en dat kon ook maar zo nog wel een tijdje duren. Het bevalt mij maar wat goed zo.
Frederiksoord
Vanmorgen dikke regen in Donkerbroek. De ochtendtraining ging zodoende niet door en daarom maar besloten om ze na de middag een ritje te geven vanaf Frederiksoord. Het wel bekende adres voor de duiven inmiddels. Met een andere wind konden ze nu ook weer richting de "normale" snelheden naar huis. Eindelijk weer rond de 13 minuten en dat is toch wat anders dan 19 minuten vliegen.
Pech op de boerderij
Deze week toch ook een klein beetje pech op de boerderij. Zowel maandag als vandaag een jong verspeeld vanaf het hok en dat gebeurt hier maar zeer zelden. Een ander pechgeval betreft mijn jaarling doffer Iede. Helaas voor hem denk ik einde carriere, kwam zaterdag vele uren te laat en vanavond bij het binnenlopen merkte ik al dat hij moeite had om in zijn broedbak te geraken. Vleugelproblemen dus, nummer drie inmiddels van de 26 vliegduiven die ik in de winter heb overgehouden. Wel erg jammer trouwens, met twee eersten was het zeker geen verkeerde.
Jongen
De jongen doen het overigens wel heel goed tot nog toe. Ze trekken behoorlijk weg en willen allemaal het hok graag uit. Mest is uitstekend en ze luisteren als groten. Oftwel bij normale omstandigheden gaan ze volgende week de mand in. Kan ook dat feest beginnen.
Eindelijk
Gelukkig is het eindelijk zover dat ik een keer niet naar het clubgebouw hoef. Twee clubmaten zullen morgenavond het computerwerk gaan verzorgen en je wil niet weten hoe onwijs blij ik daar mee ben. Het begon me zo langzamerhand gewoon te benauwen. Wat als Henk niet kan vanwege omstandigheden, wat als Henk zijn been breekt en plotseling naar het ziekenhuis moet, wat als Henk naar een trouwfeestje zou moeten. Ik kan er zoveel opnoemen waardoor ik behoorlijk buikpijn zou krijgen als ik geen vervangers had in het clubgebouw achter de computer. Nogmaals dit voelt bijzonder goed zo! Blij mee dus!